นครปฐม-ทุจริตคอรัปชั่น ผิดที่ไหน รู้อยู่แก่ใจ-“ธรรมมะดีๆจากหลวงพี่น้ำฝน”
เรื่องโดย:พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ (หลวงพี่น้ำฝน)
เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน การทุจริตคอรัปชั่นนั้นเป็นปัญหาใหญ่ของประเทศไทยในทุกระดับ ตั้งแต่ระดับครัวเรือน ธุรกิจ ไปจนถึงโครงการรัฐเป็นหลักหมื่นล้าน มองไปทางไหนรอบตัวในแต่ละวันก็ อะ อันนี้คือหลักฐานร่องรอยของการทุจริต เสาไฟของถนนสายนี้ใช่ไหม นั่นแน่ สว่างจ้าซะเหลือเกิน
การทุจริตคอรัปชั่นนั้นมีได้หลายรูปแบบ ตั้งแต่ลอกข้อสอบ ละเมิดลิขสิทธิ์คิดก๊อปปี้งานคนอื่น การกินสินบาทคาดสินบน การยักยอกเบียดบังงบประมาณ การเล่นเส้นเล่นสาย เลือกปฏิบัติ เหล่านี้ล้วนเป็นการทุจริตคอรัปชั่น เอาเข้าจริงแล้ว คนเราทำทุจริตได้ง่ายมาก และเรามีเหตุผลร้อยแปดที่จะทุจริตเสมอ ตั้งแต่การลอกข้อสอบ ลอกการบ้าน อันนี้เป็นการทุจริตวัยเด็กเลย ทำข้อสอบไม่ได้ก็ลอกข้อสอบเพื่อนซะ จะได้ไม่สอบตก ครูไม่เห็นแล้วก็สบายใจ พอสอบได้คะแนนไม่ตกก็เบาอกเบาใจ หนังสือไม่ได้อ่าน การบ้านไม่ได้ทำ แต่ทำไมคะแนนดีจัง ก็ว่ากันไป
โตขึ้นมาทำงาน เห็นไอเดียผลงานใครดี ๆ หน่อยก็ขโมยไอเดียผลงานเขามาทำ แล้วก็ใส่ชื่อเราลงไป เราก็ได้หน้า หน้าบานสบายใจ ส่วนเจ้าของไอเดียตัวจริงนั้นอยู่ไหน ไม่ทราบ โดนเขาเอาไปเคลมหมดแล้ว นี่ก็การทุจริต แล้วเราเป็นลูกน้องเขา เราอยากให้ตัวเองเป็นคนโปรดของเจ้านาย เรื่องแสดงความสามารถให้เห็นนั้นไม่ทำ ที่ทำคือการเชลียร์ คือเชียร์+เลีย ประจบประแจงเอาใจ นายชอบอะไรก็สรรหามาให้ ดีครับผม ชอบครับนาย ไม่ขัดไม่ขวาง เลียแล้วเลียอีก นี่ก็คือการทุจริต ไอ้คนไหนไม่ชอบ ไม่ชอบเพราะว่ามันหน้าตาไม่ดี มันชอบขัดชอบขวาง ก็เป็นการทุจริต
เป็นเจ้าคนนายคนขึ้นมาแล้ว มีบริวาร มีลูกน้องในบังคับบัญชา แทนที่จะเลือกสรรเลือกใช้ตามความสามารถ ก็เลือกตามความชอบใจ เลือกว่าไอ้นี่ลูกใหญ่นายโตต้องเอาใจเลี้ยงไว้ใกล้ตัว เลือกคนที่เชลียร์เก่ง ๆ รองเท้าฉันมันแผล็บเพราะเขาแท้ ๆ ฉันเลือกคนนี้ นี่ก็การทุจริต มีงบประมาณก้อนโตมาให้ใช้ ก็ยักยอกเบียดบัง หรือลดสเปคงานที่ทำจริง ไอ้ที่ควรจะทำก็ไม่ทำ หรือไม่ก็ตะบี้ตะบันทำในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ เช่น เสาไฟพิสดารล้านแปดอะไรพวกนั้นนั่นแหละ มันได้เงิน กินงบอร่อยเปรมใจ ก็เป็นการทุจริต จะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง มันมีกฎหมายห้ามเอาไว้ ถ้าทำแล้วจะถูกดำเนินคดี แต่ว่าเราจะต้องละเมิดกฎหมาย เราก็ยัดเงินเขา แทนที่เขาจะปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมาย ก็ไม่ทำ เพราะได้ส่วย กินส่วยเรา ก็เป็นการทุจริต หรือเรารับเงินเขามา ไม่ปฏิบัติตามกฎหมายเพราะได้เงินเขายัดมา ก็เป็นการทุจริต จะเห็นได้ว่าโลกนี้มีสารพัดวิธีที่จะทุจริต และบางอย่างเราก็ทำโดยไม่รู้ตัว หรือทำโดยรู้ตัวแต่ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นการทุจริตคอรัปชั่น
การทุจริตคอรัปชั่นเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ เพราะทำให้เราได้โภคทรัพย์ ได้ผลสำเร็จต่าง ๆ ไม่ต้องอ่านหนังสือก็สอบได้ ไม่ต้องเก่งอะไรก็ได้งานดี อยู่ ๆ ก็มีเงินงอกเงยขึ้นมาให้ใช้ สบายใจดีออก สบายยันชาติหน้า เผื่อแผ่ได้ทั้งลูกเมียญาติโกโหติกา หึหึ…
อาตมาก็ไม่ห้ามนะ ใครจะทุจริตคอรัปชั่นยังไง เพราะมันคือวิถีหากินหาอยู่ของท่าน ทำให้ชีวิตท่านรอดและสุขสบาย ในศีลห้าศีลแปดศีลสิบก็ไม่มี ทุจริตคอรัปชะนา เวระมณี ก็ไม่มีนะ แต่ลองมองดูละกัน เราจะเก่งไม่จริง ถ้าไม่มีนายคุ้มกะลาหัวเมื่อไหร่ ถ้าไม่มีเพื่อนให้ลอกงานเมื่อไหร่ก็รู้เรื่อง บ้านเมืองก็จะมีแต่ของอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่จำเป็น ส่วนไอ้ที่จำเป็นนี่ก็พังง่ายซะเหลือเกิน ถนนร้าว ทรุดบ้าง ชาวบ้านชาวเมืองใช้บริการสาธารณะอย่างยากลำบาก เต็มไปด้วยอุปสรรค ระบบราชการมีแต่คนไม่เก่งจริง มีแต่นักเชลียร์ ประชาชนไม่เกรงกลัวกฎหมายเพราะคิดว่ามีเงินก็สั่งได้ ข้าราชการก็กดขี่ข่มเหงผู้คน รีดไถเอาเงินเอาทอง เอาผลประโยชน์มาเป็นข้อแลกเปลี่ยน เป็นอนุสรณ์อัปยศให้ได้เห็นกัน
แบบนี้แล้ว ยังจะทุจริตไหม สุดท้ายมันก็คือ อทินนาทานา เอาของคนอื่นไป ของที่ว่านี้ก็คือเงินของผู้คนที่เขาจ่ายให้รัฐมาพัฒนาบ้านเมือง เอามาเป็นของตนเองโดยที่ไม่ใช่เงินเดือนหรือเบี้ยอันพึงได้ หรือถ้าเป็นการเลือกปฏิบัติ มันก็คือการผิดหลักอคติ 4 คือหลักแห่งความลำเอียง ความลำเอียงก็คือความไม่ตรงไปตรงมา ไม่ตามเนื้อผ้า เอาที่ชอบ เอาที่พอใจ ผลงานจะเป็นอย่างไรก็ช่าง แบบนี้จะเกิดความเจริญงอกงามได้อย่างไร ผู้คนจะเกรงกลัวกฎกติกากันได้อย่างไร
ทุจริตมันผิดยังไง มันไม่ดีแค่ไหน ทุจริตแค่ไหน รู้อยู่แก่ใจ กินปูนแล้วก็ย่อมร้อนท้องเอง สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ ขอให้พิจารณาตนเองให้ดี ทุจริตวันนี้ รวยวันนี้ ได้วันนี้ แต่ภาพรวมเป็นอย่างไรขอให้คิดดู ทุจริตได้ไม่ว่ากัน แต่ขอให้มองยาว ๆ มองถึงผลที่จะตามมา ทุจริตด้วยความจำเป็น ทุจริตแบบตามน้ำ หรือทุจริตแบบเอาเป็นเอาตาย ถ้ามันต้องทำจริง ๆ จะเพื่ออยู่รอดหรือยังไง ก็ “บันยะบันยัง” กันบ้างละกัน ถือว่าให้อายฟ้าอายดิน มีหิริโอตตัปปะในตนเอง อย่าให้ส่วนรวมฉิบหายด้วยการกระทำของเราเอง…ขอเจริญพร
