ประจวบคีรีขันธ์-แม่ค้าเดือดร้อนหนัก ฝากถึงรัฐบาลล็อคดาวน์คือแก้ปัญหาไม่ตรงจุด

ภาพ/ข่าว:ฐิติชญา แสงสว่าง / พันธุ์พงษ์ โพธิ์จินดา

แม่ค้าตลาดสดโอด!! รอบนี้หนักผลจากโควิด-19 ทำยอดขายตกฮวบเกินครึ่ง ทั้งตลาดที่วิ่งขายอยู่ก็ถูกสั่งปิดไปหลายที่ ชาวบ้านตกงานขาดรายได้ โครงการเยียวยาต่างๆ แทบช่วยไม่ได้ ล็อคดาวน์ช่วยได้แต่ไม่ใช่ทางแก้ วอนรัฐบาลแก้ไขปัญหาให้ตรงจุด

          เมื่อเวลา 17.00 น. วันที่ 9 กรกฎาคม 2564 ที่บริเวณตลาดนัดเปิดท้ายวันศุกร์ ตำบลไร่ใหม่ อำเภอสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่สำรวจตลาดสดพบว่ามีประชาชนมาเดินจับจ่ายซื้อของเบาบาง ไม่หนาแน่นเหมือนก่อน ถึงแม้ทางตลาดเองจะทำตามมาตรการต่างๆ ที่ทางสาธารณสุขได้แจ้งให้ทำอย่างเคร่งครัดแล้วก็ตาม แต่จากการแพร่ระบาดอย่างรุนแรงในพื้นที่อำเภอสามร้อยยอด ซึ่งมียอดพบผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นทุกวัน ทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ไม่กล้าที่จากบ้าน และตามสถานที่ ที่จะมีการรวมคนเยอะๆ ส่วนแม่ค้าเองก็ได้รับผลกระทบอย่างหนักยอดขายตกไปกว่าครึ่ง โดยนางสาวพัทธนันท์ มีน้อย แม่ค้าขายน้ำส้มคั้น บอกว่า ได้รับผลกระทบอย่างมาก ตอนนี้ที่ตลาดคนแทบไม่มีเลย คนน้อยมาก สงสารแม่ค้า เป็นเหมือนกันทุกร้านเลย คือขายของกันแทบไม่ได้ หากมีการสั่งปิดตลาด ในส่วนของตนเองก็เข้าใจเพราะการระบาดในระรอกนี้เยอะมาก
          ด้านนางสาวกชพร นิลบรรพ์ แม่ค้าเขียงหมู กล่าวว่า รอบนี้กระทบหนักมาก เพราะตลาดนัดเราเคยขายได้ทุกวัน แต่ตอนนี้หลายๆ ตลาดก็ถูกสั่งปิดไปก่อน เราก็ขาดรายได้ไปเลย จากที่เคยทำหมูเยอะๆ ตอนนี้ก็คือลดลงแบบเกินครึ่ง ชาวบ้านเองก็ออกมาจับจ่ายซื้อของน้อยมาก เป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว เหตุเพราะเศรษฐกิจด้วย โควิดด้วย คือเงียบมากขนาดว่ามีคนละครึ่งแล้วยังช่วยอะไรไม่ได้เลย ส่วนที่รัฐบาลประกาศล็อคดาวน์คิดว่ามันก็ดีในระดับหนึ่ง แต่มันก็ไม่ใช่ทางออก เพราะชาวบ้านบางคนที่เขารับจ้างเขาอยู่บ้านเฉยๆเขาก็ไม่มีรายได้ แต่รายจ่ายเขา ภาระเขา มันมีอยู่ทุกวัน มันก็ต้องดิ้นรน ส่วนการล็อคดาวน์มันเป็นการแก้ที่ปลายเหตุ อยากฝากรัฐบาลให้แก้ปัญหาที่ต้นเหตุมากกว่า (ก็ไม่รู้ว่าเสียงเล็กๆ จากชาวบ้านรากหญ้าจะไปถึงหรือเปล่า) แต่ก็อยากจะฝากไว้
ส่วนแม่ค้าขายขนมถ้วย บอกด้วยเสียงสั่นเครือว่า ขายของตอนนี้เงียบมาก ทั้งเศรษฐกิจ ทั้งโรคภัย ***เราจะรอดกันไหมเนี่ย*** ตอนนี้มีการปิดตลาดไปหลายที่แล้วในส่วนตัวเองไม่อยากให้ปิด เพราะถ้าปิดก็แย่น่ะสิ จะกินจะใช้อะไร หนี้สินก็มากมาย ตนเองก็ได้รับผลกระทบมาก ยอดตกไปเยอะ เพราะคนไม่ออก เพราะเขากลัว วันนี้คนมาจับจ่าย ซื้อของน้อยมาก เราจะทำยังไงกันดี มันรุนแรงขึ้นทุกวัน
          ด้านคุณผึ้ง ชาวบ้านที่มาเดินซื้อของ ก็บอกว่า ช่วงนี้ตนเองตกงานอยู่ เพราะโรงงานปิด วันนี้ที่มาตลาดก็รู้สึกกลัวๆ อยู่เหมือนกัน ก็ต้องป้องกันตัวเอง ส่วนที่รัฐช่วยเยียวยาในโครงการต่างๆ มันก็ไม่พอหรอก แต่ก็ยังดี ส่วนเรื่องหนี้สิน ก็อยากให้ธนาคารพักหนี้ แต่ต้องพักทั้งหนี้ทั้งดอก เพราะถ้าพักแต่หนี้ไม่พักดอกชาวบ้านยิ่งหนักกว่าเดิม เพราะหนี้ไม่ลด แต่ต้องมานั่งส่งดอก คุณผึ้งยังบอกอีกด้วยว่า โครงการคนละครึ่งคราวนี้แทบไม่ช่วยอะไร เพราะจะต้องมีเงินเติมเข้าไปในระบบครึ่งหนึ่ง ถ้าไม่มีเงินเติมก็ใช้ไม่ได้ แล้วตอนนี้ก็ตกงานกันเยอะ จะเอาเงินที่ไหนมา