สตูล-พักกรีดยางฤดูแล้ง ชาวบ้านแห่เก็บดอกหญ้านำมาผูกไม้กวาดขายเป็นอาชีพเสริม สร้างรายได้กว่า 30000 บาทต่อเดือน
ภาพ-ข่าว:ชิดชนก พุดทอง
เมื่อเข้าสู่ช่วงฤดูแล้ง เริ่มต้นตั้งแต่กลางเดือนมกราคมของทุกปี เกษตรกรในพื้นที่ต.ปาล์มพัฒนา อ.มะนัง จ.สตูล ทีมีอาชีพกรีดยางก็ต้องหยุดกรีดเพื่อพักหน้ายาง เนื่องจากเป็นช่วงยางผลิใบทำให้น้ำยางที่ได้ลดน้อยลงไปกว่าครึ่งชาวบ้านในพื้นที่จึงจำเป็นต้องหารายได้เสริม เนื่องจากรายจ่ายและภาระยังต้องมี ชาวบ้านในพื้นที่หมู่ที่7 ต.ปาล์มพัฒนาจึงหันมาหาดอกหญ้าเพื่อนำมาผูกไม้กวาดขาย เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงที่ดอกหญ้าเริ่มบาน โดยดอกหญ้าจะงอกอยู่เต็มพื้นที่บนเชิงเขา ไม่ว่าจะเป็นริมสวรปาล์ม ในสวนยาง ชาวบ้านกว่าครึ่งหมู่บ้านจึงแห่ขึ้นไปเก็บเพื่อเอามาทำไม้กวาดดอกหญ้าส่งขาย บางคนผูกไม้กวาดไม่เป็นก็เก็บดอกสดมาส่งขายให้กับคนที่ผูกเป็นในราคากิโลกรัมละ 10 บาท
นาง มารีเยาะ บัวนาค ชาวบ้านในพื้นที่บอกกับผู้สื่อข่าวว่า โดยปกติแล้วตนเองมีอาชีพกรีดยาง แต่ในช่วงนี้เป็นช่วงฤดูแล้งทำให้ต้องพักกรีดยางเพราะปริมาณน้ำยางลดเป็นช่วงปลาบเดือนมกราคม ไปจนถึงปลายเดือนเมษายน โดยในช่วงนี้ของทุกปี ตนเองกับสามีก็จะขึ้นเขาไปหาดอกหญ้ามาขายเพื่อเป็นรายได้เสริม โดยจะออกแต่เช้าตรู่ เมื่อหามาได้แล้วก็นำมาตากประมาณ1วัน แล้วนำมาทุบเพื่อเอาเกสรออก จากนั้นจึงนำมาผูกเป็นไม้กวาด โดยตนเป็นคนผูกคนเดียว ในแต่ละวันตนสามารถผูกไม้กวาดได้ประมาณ30-40ด้ามต่อวัน เนื่องจากทำเองง่ายที่บ้าน เหนื่อยก็พัก บางทีก่อนนอนก็นั่งผูกเล่นๆไปเรื่อยๆ บางทีตื่นนอนตอนหัวรุ่งก็มาผูก เรียกว่าทำได้ทุกเวลา สำหรับรายได้ก็จะอยูที่วันละ1000บาทหรือ 30000 บาทต่อเดือน ยิ่งปีนี้ราคาไม้กวาดดอกหญ้าแพงกว่าทุกปี ปกติจะอยู่ที่ด้ามละ25บาทแต่ปีนี้อยู่ที่ด้ามละ30บาท เรียกได้ว่ารายได้ดีกว่ากรีดยางเยอะมาก เพราะราคายางตกต่ำ แถมฝนตกชุก
สำหรับดอกหญ้าสามารถหาได้ตั้งแต่กลางเดือนมกราคม ไปจนถึงปลายเดือนพฤษภาคม โดยหากักตุนไว้ เมื่อเข้าสู่ฤดูการกรีดยางช่วงปลายปี วันไหนฝนตกยางไม่ได้กรีดก็นำดอกหญ้าที่หาตุนไว้มาผูกไม้กวาดขาย เรียกว่าสามารถสร้างรายได้ตลอดทั้งปี โดยการเก็บรักษาเก็บได้ง่าย แค่เพียงนำดอกหญ้าสดมาตากแดดให้แห้งแล้วนำไปเก็บไว้ไม่ให้โดนน้ำโดนฝนก็สามารถเก็บไว้ได้ทั้งปี
ด้านนางฮารีม๊ะ ยันติง อายุ53ปี เป็นอีกหนึ่งคนที่ยึดอาชีพหาดอกหญ้าขาย มากว่า7ปีแล้ว สามารถส่งเสียลูกสาวจนเรียนจบปริญญาตรีได้ โดยนางฮารีม๊ะเล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า โดยปกติแล้วตนเป็นคนอ.ละงู แต่เมื่อ7ปีที่ผ่านมาย้ายมาเช่าบ้านอยู่ในพื้นที่หมู่ที่7 ต.ปาล์มพัฒนา อ.มะนังเพราะมารับจ้างกรีดยางและรับจ้างทั่วไปเพราะต้องดิ้นรนหาเงินส่งลูกเรียน เมื่อถึงช่วงฤดูแล้งดั่งกล่าว ตนเองก็จะขึ้นหาดอกหญ้าตามเนินเขา และนำมาตาก ทุบเอาเกษรออกแล้วก็จะนำไปจ้างคนในหมู่บ้านผูกเป็นไม้กวาดเนื่องจากตนเองเป็นโรคปวดสะเอวนั่งผูกไม่ได้
โดยค่าจ้างผูกไม้กวาดจะอยู่ที่ด้ามละ5บาท เมื่อได้เป็นไม้กวาดแล้วตนก็จะนำไปขายเอง โดยผูกกับท้ายจักรยานยนต์เร่ขายในจังหวัด โดยจะขายอยู่ที่ด้ามละ35บาทหรือ3ด้าม100 และก็จะนำไปส่งที่ร้านค้าประจำ โดยราคาส่งจะอยู่ที่ด้ามละ30บาท ทำให้ทุกๆปีตนเองไม่ขัดสนเงินทองและสามารถมีเงินส่งลูกสาวเรียนจนจบปริญญาตรีได้ ส่วนอีกคนยังอยู่มัธยมต้น ทั้งๆที่สามีของตนได้เสียชีวิตไปกว่า2ปีแล้ว รายได้แต่ละเดือนก็จะอยู่ที่ 30000 บาท
สำหรับในพื้นที่หมู่ที่7 ต.ปาล์มพัฒนา อ.มะนัง จ.สตูล ชาวบ้านในพื้นที่กว่า 50% ยึดการทำไม้กวาดจากดอกหญ้าเป็นอาชีพเสริม เนื่องจากในพื้นที่เป็นป่าเขาเนินควน ดอกหญ้าจึงหาได้ง่าย ทำให้ชาวบ้านมีอาชีพและรายได้เสริมในช่วงฤดูแล้ง บางคนก็หาดอกหญ้ามาผูกเอง บางคนก็ไปรับที่ชาวบ้านผูกไม้กวาดไว้แล้วไปขาย สร้างรายได้ร่วมกันในชุมชน