“ทิ้งกระจาด มหากุศล”ธรรมมะดีๆจาก”หลวงพี่น้ำฝน”

เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน เวลานี้วาระของพิธีทิ้งกระจาดวัดไผ่ล้อมก็เวียนมาบรรจบอีกครั้งหนึ่ง เพราะปกติแล้ววัดไผ่ล้อมเราจะจัดงานทิ้งกระจาดเป็นประจำทุกปี ถือเป็นเครื่องฉลองศรัทธาของศิษยานุ ศิษย์ชาวไทยเชื้อสายจีนที่จะทำพิธีซีโกว หรือโพวโต่ว เป็นพิธีทำบุญอุทิศทานแก่เหล่าวิญญาณเร่ร่อน ผีไม่มีศาล ซึ่งชาวจีนเชื่อว่าผีเหล่านี้ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในภพภูมิ

โดยเฉพาะพวกเปรตทั้งหลาย ไม่ได้มีผู้ทำบุญทำกุศลไปให้ เป็นผีที่รับผลกรรมของตนไปตามสภาพ ผีเหล่านี้เป็นผีที่ชะตากรรมไม่ดี เพราะปกติแล้วสังคมจีนเขาถือเรื่องความกตัญญูต่อบรรพชน ผีบรรพชนโดยทั่วไปก็คงไม่มีทางอดอยาก แต่โชคร้ายบางตนไม่มีญาติคอยบำรุงอุดหนุนก็ตกเป็นผีไร้ญาติ เป็นที่น่าเวทนา มนุษย์ผู้มีสัมมาทิฐิจึงยกเหตุว่าพระอานนท์เถระเคยทำพิธีโยคเปรตพลีอุทิศแก่เหล่าเปรตและสรรพสัตว์ทั้งหลาย ตามที่พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรเคยทำอุบายให้พระอานนท์ได้ปฏิบัติ จัดพิธีโยคพลีตามที่พระอานท์ได้ทำ นั่นก็คือพิธีซีโกว หรือโพวโต่ว อุทิศเป็นพลีแก่เปรตและสรรพสัตว์ทั้งหลายเป็นการทั่วไปไม่เจาะจง ถือเป็นการแสดงความเมตตากรุณาแก่สัตว์โลกอย่างไม่เลือกหน้าอันเป็นหัวใจอย่างหนึ่งของพุทธศาสนา

หัวใจอย่างหนึ่งของพุทธศาสนาคือความเมตตากรุณา หมายถึงความปรารถนาให้สรรพสัตว์มีความสุขและพ้นไปจากความทุกข์ เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายล้วนมี เพราะพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์นั้นคือผู้พาสรรพสัตว์พ้นจากทุกข์ด้วยพระทัยกรุณา มนุษย์ทุกคนก็เป็นอย่างพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ได้ด้วยการตั้งความเมตตากรุณาไว้ในใจ ถือเอาไว้เป็นปฏิปทาของตน เป็นพื้นฐานของโพธิจิต
          เมื่อมีปฏิปทาอย่างพระโพธิสัตว์แล้ว จะเจริญธรรมขึ้นไปให้เกิดโพธิจิตก็ย่อมกระทำได้โดยสะดวก จะปฏิบัติทานศีลภาวนาอะไรก็ทำได้ง่ายก็ด้วยความกรุณาในจิตใจ ไม่เบียดเบียน มองสรรพสัตว์ด้วยความปรารถนาดี ไม่มีความอาฆาตพยาบาทแก่ใคร เมื่อปฏิบัติได้ถึงขั้นเกิดปัญญาขึ้นมา ความเป็นพุทธะในตัวก็จะถูกปลุกให้ตื่นและเบิกบานขึ้นนั่นเอง อันนี้คือหลักคิดสำคัญของพุทธศาสนามหายานอันเป็นที่มาของพิธีทิ้งกระจาด และพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรหรือเจ้าแม่กวนอิมนั้นก็คือภาพแทนของความกรุณา เป็นเครื่องน้อมนำให้เกิดความกรุณาขึ้นในใจ การบูชาพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรหรือเจ้าแม่กวนอิมก็คือการนำความกรุณามาเป็นพลังในจิตในใจเพื่อปลูกเมล็ดพันธุ์ความเป็นพุทธะให้เกิดขึ้น และให้เราได้ปฏิบัติตามปฏิปทาพระโพธิสัตว์ในการแสดงความเมตตากรุณาต่อสัตว์โลก แม้แต่เหล่าเปรตและผีไร้ญาติทั้งหลาย

พิธีทิ้งกระจาด-ซีโกว-โพวโต่วนี้ไม่ใช่ว่าจะได้ประโยชน์แต่เพียงเหล่าเปรตเหล่าผีไร้ญาติเท่านั้น แต่ผู้ประกอบพิธีจะถือเอาโอกาสนี้ทำทานแก่คนทั้งหลายโดยทั่วไปโดยเฉพาะคนยากไร้ด้วย เวลาจัดงานทิ้งกระจาดแต่ละครั้งจึงมีบรรดาผู้คนจำนวนมากพากันมาที่วัดไผ่ล้อม หอบลูกหอบหลานมารับทานที่เหล่าผู้ใจบุญจัดเตรียมไว้ให้จนหนาแน่นเต็มรอบมณฑลพิธีไปหมด อย่างที่เวลาวัดไผ่ล้อมจัดงานทิ้งกระจาดในแต่ละปีก็มีคนจำนวนมากมารอรับทาน จัดเต็นท์ไว้ให้พักรอเท่าไรก็ไม่พอ ทำเอาลานวัดเล็กลงไปถนัดใจ คนที่ให้ทานก็มีมาก รู้ข่าวว่าวัดไผ่ล้อมจะทำทิ้งกระจาดก็พากันมามอบสิ่งของต่าง ๆ สำหรับนำไปจัดชุดมอบให้แก่ผู้รับทาน ไม่ว่าจะเป็นข้าวสาร อาหารแห้ง หรือแม้กระทั่งเงินสด ก็ถือว่าทุกคนที่ได้ร่วมในพิธีทิ้งกระจาดนี้ไม่ว่าจะอยู่ในส่วนใด ข้าวของอย่างใด ก็ล้วนได้บุญทั้งสิ้น เป็นบุญใหญ่เพราะเกิดมาจากความเมตตากรุณาในดวงใจ

ในปีนี้ วัดไผ่ล้อมจะจัดพิธีทิ้งกระจาดในวันอาทิตย์ที่ 25 สิงหาคม 2567 เวลา 15.00 น. ซึ่งก็ได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากภาคส่วนต่าง ๆ ศิษยานุศิษย์ผู้มีจิตศรัทธาต่างหลั่งไหลมาบริจาคข้าวของข้าวสารอาหารแห้งสำหรับจัดชุดแจกทานในงานทิ้งกระจาด ก็นับได้ว่าเป็นโอกาสมหากุศลที่จะได้บุญสองต่อ ทั้งจากการทำทานแก่ผีเปรตผีไร้ญาติ และทำทานแก่ผู้คนทั้งหลาย เป็นบุญกุศลคูณสอง ซึ่งท่านสามารถมาร่วมบุญได้ในวันและเวลาดังกล่าวนี้ เจริญพร